dr Beata Drabik
językoznawca, członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego oraz Koła Współpracowników Zespołu Języka Religijnego PAN. Wykłada także w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz na aplikacjach radcowskich w Krakowie i Katowicach. Juror Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, a także juror w konkursach krasomówczych w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Pracowała również jako redaktor Wielkiego Słownika Języka Polskiego opracowywanego w Instytucie Języka Polskiego PAN.
Funkcje: adiunkt w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Podyplomowego Studium Retoryki UJ.
Zainteresowania naukowe: semantyka i pragmatyka mowy, grzeczność językowa, retoryka, teoria komunikacji, komunikacja niewerbalna, język religijny i język prawa.
e-mail:beata.drabik@uj.edu.pl
Publikacje:
Monografie naukowe:
Komplement i komplementowanie jako akt mowy i komunikacyjna strategia, Kraków 2004
Językowe rytuały tworzenia więzi interpersonalnej, Kraków 2010
Artykuły naukowe:
Język i komunikowanie się chorych z afazją – nowe perspektywy badawcze, w: Język a komunikacja 8. Język trzeciego tysiąclecia III, tom III: Język polski i języki obce – kontakty, kultura, dydaktyka, red. M. Dąbrowska, Kraków 2005
When word fail... – iconic gesture used by aphasic people, w: Fifth International Symposium “Iconicity in Language and Literature”. Case studiem, Kraków 2005
Zbyt uprzejmi? O przesadnej grzeczności w codziennej komunikacji Polaków, w: Oblicza komunikacji 1. Perspektywy badań nad tekstem, dyskursem i komunikacją, t. 2, red. I. Kamińska-Szmaj, T. Piekot, M. Zaśko-Zielińska, Wrocław 2006, s. 772-784.
Strategie definiowania nazw kolorów w słownikach, w: „Polonica” XXIX, 2008, s. 227-246.
Prototypy, skrypty i sceny jako narzędzia analizy złożonych rytuałów językowych, w: Słowo w kontekście, red. A. Knapik, W. Chłopicki, P. Chruszczewski, Kraków 2013, s. 89-98.
„Twarz” jako tożsamość (w ujęciu Ervinga Goffmana, Penelopy Brown i Stevena Levinsona) i strategie jej obrony, ochrony oraz naruszania w komunikacji interpersonalnej, w: Tożsamość w komunikowaniu, red. M. Steciąg, M. Bugajski, Zielona Góra, 2014, s. 73-84.
Komunikologia – zarys teoretyczny i problemy praktyczne w świetle kształcenia kompetencji komunikacyjnych, w: „Lingvaria” nr 2 (18), R. 9, Kraków, 2014, s. 29-42 (współautorstwo z: Aneta Załazińska).
Akt komplementowania jako narzędzie strategii perswazyjnych w komunikacji interpersonalnej, w: Perswazja przez styl i stylizację, red. Anna Dąbrowska , Język a Kultura, t.24, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, 2014, s. 141-152.
Metafora w służbie T(t)ajemncy, w: Słowo, doświadczenie, tajemnica, red. Jacek Kempa, Marta Giglok, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, 2015, s. 29-42.
[w druku]: Konceptualizacje małżeństwa w Piśmie Świętym i polskich homiliach ślubnych – ujęcie kognitywne, „Polonica” XXXVI, 2016.
[w druku]: Retoryczne ‘elocutio’ i wybrane zagadnienia teorii komunikacji a problem jasności i stosowności języka prawniczego, w: Powinowactwa retoryki, Poznań.
Artykuły popularnonaukowe:
Nie tylko słowo nas zdradza. Kilka uwag o komunikacie niewerbalnym, w: „Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni”, nr 1-2005 (10) (2005).
Podręczniki:
Klucz do świata. Literatura, język, komunikacja. Podręcznik do języka polskiego (współautorzy: Jakub Pstrąg i Andrzej Zawadzki), Wydawnictwo Szkolne PWN – podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych, zakres podstawowy i rozszerzony.
– tom 1: Starożytność – Średniowiecze – Renesans (2007)
– tom 2: Barok – Oświecenie (2007)
– tom 3: Romantyzm – Pozytywizm (2008)
– tom 4: Młoda Polska – Dwudziestolecie międzywojenne (2008)
– tom 5: Literatura II wojny światowej – Literatura lat 1945 – 1989 (2009)
Recenzje:
Recenzja podręcznika: Aldona Skudrzykowa, Krystyna Urban, ‘Mowa i życie. Kształcenie językowe. Język polski – ćwiczenia, Wydawnictwo znak, w: Prace Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych, t. VI, red. G. Chomicki (2008)